آسمان شب

ديماه 86_مهدي فروزان مهر

 

شب است و آسمان تنهاست امشب        ميان اختران غوغاست امشب

دريغ از بوسه اي از روي ماهش         گمانم ماه هم تنهاست امشب

سكوتي گشته دامن گير افلاك             تمام آسمان درياست امشب

  ندارم هيچ ردي از نگارم                 دلم مانند يك صحراست امشب

   شگفتا بي خبر امشب بميرم               كه هجر يار بي فرداست امشب

ستم كردن به عاشق رسم عشق است       كه رسم عاشقي زيباست امشب

لبي لعل از لب دلدار كردن                تقاضايي بد و بي جاست امشب

تمام آسمان يك پرده زشت                 دلت را ديده كن زيباست امشب

الا اي توتيا شب پر ز سحر است          حرير و سندس و ديباست امشب