سیگار
رهگذر/به سفيدي اش نگاه نکنيد که روزگار بسياري از مردم را سياه کرده است به کوچکي اش هم نگاه نکنيد که بلاهاي بزرگي بر سر زندگي خيلي از مردم آورده است اصلا اين سفيدپوش سياه باطن و اين شيک پوش کريه باطن انگار جز نابودکردن سلامتي انسان اثري ندارد. سيگار را مي گويم. همان سيگار سفيدي که لاي انگشتان بعضي ها قرار مي گيرد و اول از همه حکم سلامت سوزي براي خود آن ها امضا مي کند. راستي تا حالا ديده ايد کسي حکم اعدام خود را خودش بنويسد و با اصرار پاي آن امضا هم بگذارد؟ اگر نديده ايد به چهره اولين سيگاري خوب دقت کنيد. چون طبق آمار روزانه در کشور ۲۰۰نفر بر اثر استعمال دخانيات مي ميرند. شما در قيافه يک سيگاري مي توانيد، يک فرد را که خودکشي تدريجي را در دستور کار قرار داده است را هم ببينيد. حتي مي توانيد در چهره سيگاري، يک دشمن را ببينيد. دشمني که يقه خود را گرفته و زهر مي نوشاند به خويش و... بگذريم. سيگار، که متاسفانه زشتي کشيدن آن کم رنگ شده است، هر روز قربانيان جديدي مي گيرد. هر روز ميلياردها تومان پول که مي شد با آن هزار باغ و بوستان ساخت را دود هوا مي کند و تنها در همين مشهد خودمان، سالانه 3.5 ميليارد نخ سيگار از لاي انگشتان آدم ها به ريه و سلامتي آنان شليک مي کند و در همين بازه زماني حداقل ۳۰۰ميليارد تومان هزينه مي تراشد. در کشور که بنا به گفته دکتر قاضي زاده، عضو کميسيون بهداشت و درمان مجلس حدود ۲هزار ميليارد تومان فقط هزينه خريد سيگار مي شود که در کنار ۴هزار ميليارد تومان هزينه درمان بيماري هاي ناشي از استعمال دخانيات رقمي به دست مي آيد که با آن مي شود خيلي کارها کرد، مي شود فراوان مدرسه ساخت، خانه ساخت و زندگي جوانان را سامان داد اما... خيلي ها به آتش زدن به سلامتي خود خيلي علاقه دارند، آن قدر که آن ها را از فکر کردن به کارهاي بهتر باز مي دارد! اين آمار، يک نکته تامل برانگيزتر هم به ذهن مي آورد و آن اين که اگر بشنويم، گروهي چنين سرمايه اي را آتش زده اند، به هزار لعنت و نفرين آن ها را مي نوازيم اما خيلي هامان يادمان نمي ماند که با روشن کردن هر سيگار ما در جمع کساني قرار خواهيم گرفت که آتش به خرمن سرمايه و سلامت جامعه مي زنند. فکر مي کنم اگر اهل تامل و تفکر باشيم در خواهيم يافت براي سالم تر و هدفمندتر زندگي کردن بايد به سيگار نه گفت تا سلامت و سعادت جامعه هم ارتقا يابد.