شعر
| بترس از بد خلق خاقانیا | ولیکن ز بد ده امان خلق را | |
| وفا طبع گردان و ایمن مباش | ز غدری که طبع است آن خلق را | |
| دروغی مران بر زبان و مدان | که صدقی بود بر زبان خلق را | |
| در افعال خلق آشکارا شود | قضائی که آید نهان خلق را | |
| هم از خلق سر بزرند از زمین | بدی کاید از آسمان خلق را | |
| بد خلق هرچت فزون‌تر رسد | نکوئی فزون‌تر رسان خلق را | |
| همه دوستی ورز با خلق لیک | به دل دشمن خویش دان خلق را |
+ نوشته شده در پنجشنبه هشتم بهمن ۱۳۸۸ ساعت 10:37 توسط مهدي فروزان مهر
|
مهدی فروزان مهر -نویسنده .مشاور تبليغات ، نوازنده ساز كمانچه